بعضی از آنها در سال ۱۴۹۳ توسط کریستف کلمب کشف شدند و بعضی در سال ۱۴۹۹ میلادی توسط آلونسو د اوخدا.
کریستف
کلمب در سال ۱۴۹۳ جزیرهٔ سنت مارتن را کشف کرد و سپس در سال ۱۴۹۹ میلادی
موفق به کشف کوراکائو و بونایر نائل گشت، به علت فقدان این جزایر از فلزهای
گرانبها و با ارزش مانند، طلا، نفره و ... اسپانیایی‌ها این جزایر را
(Islas Inutiles ) در زبان اسپانیایی به معنی " جزایر بی مصرف " می خواندند
.
در سال ۱۵۱۵ میلادی ساکنان این جزایر توسط
اسپانیا اخراج و برای کار در معادن به جزیرهٔ هیسپانیولا ( هائیتی و
دومینیکن کنونی ) منتقل شدند. در سال ۱۶۳۰ هلند به منظور ذخایر عظیم نمک
جزیرهٔ سنت مارتن را پس از جنگ و غلبه بر اسپانیا تصرف کرد . شرکت هند غربی
هلند در سال ۱۶۳۴ جزیرهٔ کاوراکائو را تسخیر کرد . جزایر بونایر و آروبا
نیز در سال ۱۶۳۶ ضمیمهٔ هلند شدند . شرکت هند غربی هلند تا سال ۱۷۹۱ بر
جزایر لیوارد حکومت کرد . بریتانیا در بین سالهای ۱۸۰۱ تا ۱۸۰۳ و ۱۸۰۷ تا
۱۸۱۶ جزیرهٔ کوراکائو را اشغال کرد . بعد از سال ۱۶۴۸ کوراکائو و سنت
اشتاتیوس از مراکز اصلی قاچاق و تجارت برده محسوب می شدند . در سال ۱۸۶۳ و
با اجرای قانون الغای بردگی لطمهٔ سختی به جزیرهٔ کوراکائو وارد شد. در
اوایل قرن بیستم و اکتشاف نخستین میدان‌های نفتی در سواحل شمالی ونزوئلا
اقتصاد جزایر آنتیل هلند دگرگون شد و عدهٔ زیادی از اهالی در تاسیسات
استخراج نفت ونزوئلا مشغول به کار شدند.
در رفراندوم سال ۱۹۹۴ مردم جزایر آنتیل هلند به باقی‌ماندن این جزیره در فدراسیون هلند رای دادند.
شنبه 31 مرداد 1394 ساعت 14:58